14. Yüzyıldan Aydınlanmaya

İdeal bir yönetim, tüm yasamanın “ortak iyi” için yapıldığı ve tüm yurttaşların karşılıklı bağımlılık içinde olduğu bir cumhuriyetti.

İbn Haldun, materyalist bir düşünür değildi elbette: Allah-âlem ilişkisine dair döneminin yaygın kelami görüşlerini benimsemişti. Ancak onun toplumun gelişimini ve siyasete dair konuları Fârâbî geleneğinin aksine metafizik yerine maddi üretimden hareketle açıklaması bu konudaki açıklamalarında materyalizme yakınsayan fikirler geliştirdiğini gösterir.

Christine de Pizan genellikle Hanımlar Kentinin Kitabı ve sonrasında yazdığı, benzer temaları işleyen edebi-felsefi eserleri üzerinden tanınır ve henüz adı konmamış bir feminizmin ilk önemli temsilcilerinden biri olarak hatırlanır. Oysa o aynı zamanda hümanist dönemin önemli nasihatname yazarlarından biriydi.

Hobbes’un insan, toplum ve devlet görüşü Macpherson’ın iddia ettiği gibi kapitalizmin gelişimiyle dönüşmekte olan İngiliz toplumuna dair gözlemlerinden mi kaynaklanıyordu?